Αλλά τα νιάτα είναι ένα φευγαλέο φαινόμενο (OSHO)

- in EDITORIAL

Ρωτάτε για τους γονείς σας: «Ήταν τόσο γεμάτοι ζωή, τι συνέβη;». Όλοι είναι ζουμεροί και γεμάτοι ζωή, όταν είναι νέοι- τα νιάτα φέρνουν τους χυμούς σας στο αποκορύφωμά τους. Αλλά τα νιάτα είναι ένα φευγαλέο φαινόμενο.

Έχω ακούσει για τρεις ηλικιωμένους: ο ένας ήταν εβδομήντα ετών, ο άλλος εβδομήντα πέντε, και ο τρίτος ογδόντα πέντε. Κάθονταν σε ένα πάρκο – και αυτή ήταν η ρουτίνα τους, πήγαιναν κάθε μέρα. Δεν είχαν να κάνουν καμμία δουλειά όλη την ημέρα, κι έτσι το απόγευμα πήγαιναν και κάθονταν και μιλούσαν για το παρελθόν.

Έτσι, μιλούσαν για όμορφες στιγμές της ζωής τους, για δύσκολες στιγμές της ζωής τους, για επιτυχημένες στιγμές της ζωής τους – και για τα περισσότερα από αυτά υπερέβαλλαν. Στη φαντασία τους ήταν πολύ επιμελημένοι όταν ήταν νέοι, ήταν το ένα και ήταν το άλλο.

Αυτό το απόγευμα όταν συναντήθηκαν, ο πρώτος ηλικιωμένος, ο εβδομηντάχρονος, είπε: «Με ενοχλεί κάτι, και θα ήθελα να σας το πω -είναι σχεδόν μια εξομολόγηση- για να ξαλαφρώσω. Δεν μπορώ να πάω στον ιερέα, δεν είναι παρά ένας νεαρός – τι ξέρει αυτός από θρησκεία; Εσείς είστε μεγαλύτεροι από εμένα, έχετε ζήσει περισσότερα, γνωρίζετε περισσότερα. Θα ήθελα να εξομολογηθώ σε εσάς».

Οι άλλοι δύο ενθουσιάστηκαν. Είπαν: «Τι είναι αυτό που σε ενοχλεί; Πες το, ξεφορτώσου το».

Ντρεπόταν πολύ, αλλά είπε: «Το πρόβλημα είναι ότι με έπιασαν στα πράσα να κοιτάζω από την κλειδαρότρυπα του μπάνιου, επειδή είχαμε καλεσμένη μια όμορφη γυναίκα και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από την κλειδαρότρυπα. Και η γιαγιά μου με έπιασε στα πράσα. Ντρέπομαι».

Οι δύο ηλικιωμένοι άρχισαν να γελάνε. Ο ένας είπε: «Είσαι ανόητος! Όλοι το κάνουν, δεν υπάρχει πρόβλημα. Και μάλιστα, γιατί φτιάχτηκαν οι κλειδαρότρυπες; Αυτός είναι ο σκοπός τους, και το έχουμε κάνει όλοι, γι’ αυτό μην ανησυχείς. Και σύμφωνα με την εμπειρία μας, μέσα από την κλειδαρότρυπα του μπάνιου, μια συνηθισμένη, άσχημη γυναίκα μοιάζει με την Κλεοπάτρα, επειδή δεν μπορείς να δεις πώς ακριβώς είναι. Είναι ασαφής. Μέσα από τη φαντασία σου μπορείς να την κάνεις να μοιάζει με νεράιδα, που κατέβηκε στο μπάνιο.Όλοι μας το έχουμε κάνει», είπαν εκείνοι οι δύο, «μην ανησυχείς»·

Είπε: «Δεν με καταλάβατε. Σήμερα το πρωί έγινε!».

Τότε σοκαρίστηκαν λίγο. Σήμερα το πρωί; Στην ηλικία των εβδομήντα;

Είπαν: «Φυσικά, είναι κατανοητό να αισθάνεσαι τόσο άσχημα. Αλλά, μικρέ, ξέχνα το. Ό,τι έγινε έγινε. Την επόμενη φορά να προσέχεις. Πρώτα να προσέχεις για τη γιαγιά σου, να κοιτάζεις μήπως είναι εκεί κοντά ή όχι· το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη επίγνωση. Και βρες κάποια δικαιολογία πέταξε το χαρτομάντιλό σου, στο πάτωμα. Όταν έρθει η γιαγιά σου, άρχισε να ψάχνεις το χαρτομάντιλο, για να έχεις μια δικαιολογία: “Μου έπεσε το χαρτομάντιλο και απλά το σήκωνα. Δεν έχω καμμία σχέση με την κλειδαρότρυπα”».

Ο εβδομηντάχρονος άνδρας ήταν πολύ χαρούμενος. Είπε: «Υπέροχη ιδέα! Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι κάποια μέρα θα κατάφερνα να βρω μια δικαιολογία για να βρίσκομαι εκεί. Είναι υπέροχο! Έφυγε το βάρος από πάνω μου. Τώρα θα περιμένω με ανυπομονησία να έρθει το πρωί. Θα είναι δύσκολο να κοιμηθώ απόψε. Αυτή η γυναίκα είναι πραγματικά πανέμορφη!».

Επειδή είχε ανοίξει ένα συγκεκριμένο θέμα, ο δεύτερος άνδρας είπε: «Κι εγώ έχω να σας εξομολογηθώ κάτι. Για σχεδόν πέντε χρόνια κάνω έρωτα στη γυναίκα μου με έναν ξεχωριστό τρόπο».

Εκείνοι είπαν: «Τι ξεχωριστό τρόπο; Έπρεπε να μας το είχες πει. Δεν μας θεωρείς φίλους σου; Βρήκες έναν ξεχωριστό τρόπο και μας κρατάς στο σκοτάδι; Πες μας! Ποιος είναι ο ξεχωριστός τρόπος;».

Αυτός είπε: «Δεν είναι τίποτε σπουδαίο. Πριν πέσω για ύπνο κρατάω το χέρι της, και το σφίγγω δυο ή τρεις φορές, και μετά κοιμόμαστε».

Οι άλλοι δύο είπαν: «Αυτός είναι τρόπος να κάνεις έρωτα;».

Εκείνος είπε: «Τι άλλο να κάνω; Το πρόβλημα προέκυψε, επειδή μια φορά στο τόσο ξεχνάω να σφίξω το χέρι της, και αρχίζει αμέσως να μου γκρινιάζει, “Απ’ ό,τι φαίνεται σφίγγεις το χέρι κάποιας άλλης γυναίκας! Δεν θα το επιτρέψω αυτό! Πρέπει να μου δώσεις μια εξήγηση. Με ποια κάνεις έρωτα αυτές τις ημέρες;”».

Ο τρίτος άνδρας είπε: «Είστε και οι δύο ανόητοι – πιστεύετε ότι αυτές είναι δυσκολίες; Εγώ είμαι ογδόντα πέντε χρονών. Αντιμετωπίζω μια μεγάλη δυσκολία, και όταν μάθετε γι’ αυτή, θα ξεχάστε όλες αυτές τις ανοησίες για το σφίξιμο χεριών, για τη γκρίνια από τη σύζυγο, για ματάκήδες, για δικαιολογίες… » Είπε: «Το πραγματικό πρόβλημα το έχω εγώ. Σήμερα, το πρωί, όταν άρχισα να προετοιμάζομαι να κάνω έρωτα με τη γυναίκα μου, είπε: “Έχεις τρελαθεί; έκανες το ίδιο πράγμα δύο φορές μέσα στη νύχτα. Και δεν σου ταιριάζει ένας ογδονταπεντάχρονος να κάνει έρωτα τρεις φορές; Ενοχλείς τον ύπνο μου και σε βαρέθηκα! Ήλπιζα ότι τώρα που γερνάμε, αυτό το κτηνώδες παιχνίδι θα τελειώσει. Γερνάς, και κάνεις όλο και περισσότερο το ίδιο πράγμα, που νόμιζα ότι θα τελείωνε!”».

Οι άλλοι δύο έμειναν πραγματικά έκπληκτοι. Είπαν. «Το θεωρείς πρόβλημα αυτό; Αυτό είναι σπουδαίο!».

Εκείνος είπε: «Είναι μεγάλο πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, η μνήμη μου με προδίδει – δεν είχα ιδέα ότι είχα κάνει έρωτα δύο φορές, νόμιζα ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά. Τα δικά σας προβλήματα δεν είναι τίποτε η μνήμη μου εξαφανίζεται τελείως!».

Οι γονείς σας είναι ηλικιωμένοι. Θα πρέπει να έχουν διάφορα προβλήματα που μόνο οι ηλικιωμένοι άνθρωποι έχουν. Βοηθήστε τους να διαλογιστούν λίγο. Ίσως να μπορούν να ανακτήσουν την ανάμνηση εκείνων των πιο ζουμερών ημερών. Ίσως να μπορέσουν να ζωγραφίσουν ξανά, και τώρα θα είναι πολύ καλύτερα. Ίσως να μπορέσουν να αρχίσουν μουσική και χορό, και τώρα θα είναι καλύτερα επειδή θα προέρχεται από τον διαλογισμό τους.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
OSHO
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ
Εικόνα: http://factsnfunny.blogspot.com/2016/11/three-old-men.html?spref=pi

Διαβάστε Επίσης

Δεν ζούμε στην πραγματικότητα όπως είναι, αλλά…

Δεν ζούμε στην πραγματικότητα όπως είναι, αλλά στην