Μια φορά κι έναν καιρό, μια ημέρα ζεστή, μέσα στο καταμεσήμερο ένας σκορπιός που είχε απομακρυνθεί πολύ από τη φωλιά του, για να βρει τροφή, έχασε το δρόμο της επιστροφής.
Μέσα στην αναζήτηση νέου μονοπατιού βρέθηκε στην όχθη ενός ποταμού και το αναγνώρισε αμέσως το σημείο, απέναντι ήταν η φωλιά του.
Ένα πρόβλημα υπήρχε όμως – δεν ήξερε κολύμπι !Η λύση δεν άργησε να φανεί ! Ένας βάτραχος πλησίαζε, τον φώναξε αμέσως:
«Σε παρακαλώ, βοήθησέ με. Δεν μπορώ να κουνηθώ, η ζέστη με έχει εξαντλήσει και η οικογένειά μου είναι εκεί, σε παρακαλώ πέρασέ με απέναντι».
Τότε ο Βάτραχος είπε στον Σκορπιό. «Αποκλείεται ! Εσύ είσαι ένας Σκορπιός. Αν πάω να σε σηκώσω θα με τσιμπήσεις».Ο Σκορπιός του απάντησε: «Όχι, όχι δεν θα το κάνω, υπόσχομαι δεν θα σε τσιμπήσω αν με σηκώσεις και με βοηθήσεις να περάσω απέναντι. Εξάλλου αν το κάνω, θα χαθούμε και οι δύο».
Έτσι ο βάτραχος πείσθηκε. Σήκωσε τον Σκορπιό, τον έβαλε στην πλάτη του και άρχισε να κολυμπά.
Όταν πια είχε φτάσει σχεδόν στο τέλος της διαδρομής ο σκορπιός μονομιάς τον τσίμπησε.
Ο βάτραχος όλο απορία απευθύνθηκε στο σκορπιό :«Ε! Με τσίμπησες, τώρα θα πεθάνουμε και οι δύο, μου είπες ότι, αν σε βοηθούσα δεν θα με τσίμπαγες !».Ο Σκορπιός απάντησε στον βάτραχο: «Μα ήξερες τι ήμουν, όταν με σήκωσες στην πλάτη σου. Δεν φταίω εγώ που σε τσίμπησα. Αυτή είναι η φύση μου!».
Ο Σκορπιός και ο Βάτραχος είναι ένας μύθος άγνωστης προέλευσης, που έχει σχέση με τον μύθο του Αισώπου «Γεωργός και έχιδνα»[1] ως προς τα δευτερεύοντα ηθικά ζητήματα. «Δίκαια πάσχω τον πονηρόν οικτείρας», αλλά και της αχαριστίας που επιπρόσθετα συμπεραίνεται…
Εικόνα: https://gr.pinterest.com/pin/223561568980911960/?lp=true
