Η παγίδα μέσα στην οποία πιάνονται οι πάντες (OSHO)

- in EDITORIAL

Όλο το ζήτημα είναι να κατανοήσεις την παγίδα, μέσα στην οποία πιάνονται οι πάντες. Παρατήρησε απλώς υπομονετικά την όλη κατάσταση: «Ακόμη κι αν φτάσω στο ανώτατο σκαλοπάτι της σκάλας και τι έγινε;». Απλώς είσαι κρεμασμένος από τον ουρανό. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού να πας.
Ασφαλώς δεν μπορείς  να κατέβεις κάτω, επειδή οι άνθρωποι θα αρχίσουν να σε κοροϊδεύουν: «Πού πας; Τι συνέβη; Ηττήθηκες;». Δεν μπορείς να κατέβεις κάτω και δεν μπορείς να πας αλλού, επειδή δεν υπάρχει ανώτερο σκαλοπάτι, οπότε είσαι κρεμασμένος από τον ουρανό, υποκρινόμενος ότι έχεις φτάσει, ότι έχεις βρει το νόημα της ζωής. Και ξέρεις πολύ καλά ότι δεν έχεις τίποτα. Απλώς είσαι ένας ανόητος, που έχασες όλη σου τη ζωή. Τώρα, δεν υπάρχει πιο πάνω να πας και αν κατέβεις κάτω, τότε οι πάντες θα σε κοροϊδεύουν…
Ο άνθρωπος προσπαθεί συνεχώς, με κάθε τρόπο, να κάνει κάτι ανώτερο, κάτι ιδιαίτερο, κάτι ανώτερο. Όλα αυτά όμως είναι σκέτη στρατηγική. Και μόνο ο υποδεέστερος άνθρωπος ενδιαφέρεται γι’ αυτά. Ο άνθρωπος που είναι ευφυής, έχει κάτι πιο σημαντικό να κάνει. Η ευφυΐα δεν μπορεί να σπαταλιέται σε τρίτης κατηγορίες στρατηγικές, σε άσχημες στρατηγικές, σε βρώμικες στρατηγικές…
Και τι είναι η ιστορία; Αποκόμματα από εφημερίδες αρχαίων χρόνων. Αν πας και βοηθήσεις κάποιον, καμία εφημερίδα δεν πρόκειται να το δημοσιεύσει. Αν όμως πας και σκοτώσεις κάποιον, θα το γράψουν όλες οι εφημερίδες. Και τι άλλο είναι η ιστορία, από ανθρώπους που έχουν αφήσει πληγές, πάνω στην ανθρώπινη συνειδητότητα; Αυτό το λες εσύ ιστορία: Αυτά είναι σκέτα σκουπίδια !
Είναι παράξενο που τα πραγματικά λουλούδια της ευφυΐας δεν αναφέρονται καν. Εμείς όμως γνωρίζουμε μόνο ένα είδος κόσμου, τον κόσμο όπου επικρατεί το δίκαιο του ισχυρότερου.

Διαβάστε Επίσης

Δεν ζούμε στην πραγματικότητα όπως είναι, αλλά…

Δεν ζούμε στην πραγματικότητα όπως είναι, αλλά στην