Χρήστος Γιανναράς· Να σωθεί η ΔΙΑΦΟΡΑ !

- in ΑΡΘΡΟ

Να σωθεί η διαφορά

Μιλούσαμε κάποτε για «πολιτικά» κόμματα. Από τη μεταπολίτευση του 1974 και μετά, τα κόμματα έχουν αρνηθεί στην πράξη τον «πολιτικό» χαρακτήρα τους. Δεν ασχολούνται ούτε ενδιαφέρονται για την πολιτική, απλώς διαχειρίζονται την εξουσία.

Φαινόμενα τέτοιων παραποιήσεων και μεταλλαγών εθιστήκαμε να τά θεωρούμε σχεδόν φυσιολογικά. Συντηρείται το ρητορικό κέλυφος των αρχικών σημαινόντων, ακόμα και όταν τα σημαινόμενα έχουν διαφοροποιηθεί ριζικά. Σκεφθείτε, ονομάζουμε «Αριστερά» την εξιδανίκευση της δικτατορίας του προλεταριάτου ή τον πρόωρα γεροντοκολασμένο ΣΥΡΙΖΑ, και χαρακτηρίζουμε σαν «Δεξιά» τον μεθοδικό αφελληνισμό της παιδείας, των θεσμών, του ήθους από τους «χαλασοχώρηδες» Νεοδημοκράτες.

Δυστυχώς, για τους Νεοέλληνες μοιάζει να ισχύει οπωσδήποτε η σοφή ρήση του πάντοτε θαυμαστού T.S. Eliot: «Τhe human Kind cannot bear very much reality» (το ανθρώπινο είδος δεν μπορεί να αντέξει τόση πολλή πραγματικότητα). Και το περίεργο στο σημερινό παρακμιακό Ελλαδιστάν είναι ότι, οι θλιβεροί του ηγήτορες, όταν πρέπει να αποχαιρετήσουν κάποιον, από τους τελευταίους, μεγάλο μάστορα της ελληνικής εκφραστικής (τον Μίκη Θεοδωράκη πχ.), καμώνονται ότι καταλαβαίνουν και μετρούν την απώλεια: Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, οι ίδιοι που μόλις έχουν διατάξει να διδάσκονται τα ελληνόπουλα από το νηπιαγωγείο τα Αγγλικά σαν γλώσσα μητρική ή να λογαριάζουν σαν πατέρα και μάνα ζεύγος ομόφυλο.

…του σχολείου από το φροντιστήριο, του γάμου από τη μαστροπεία, του επισκόπου από τον δεσπότη.

Μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ο διεθνοποιημένος καπιταλισμός επιβάλλει, με εξουσιαστικούς όρους ολοκληρωτισμού, το δικό του παγκοσμιοποιημένο και ομοιόμορφο μοντέλο πολιτισμού. ´Εχει πετύχει την ολοκληρωτική υποταγή κυβερνήσεων και κοινωνιών στους νόμους της δήθεν «ελεύθερης αγοράς». Εξαναγκάζει τους πάντες, εκόντες άκοντες, σε υποτέλεια στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Διαχειρίζεται και μεθοδεύει τη διεθνή πληροφόρηση, τη διεθνή, εμπορευματοποιημένη και μονοδιάστατη εκδοχή της ηδονής, αποκλείει την εμπειρία της σχέσης, τη χαρά της αυθυπέρβασης και αυτοπροσφοράς.

Κάποιοι ελάχιστοι «υποψιασμένοι» ξέρουν καλά ότι το κλειδί μιας μεταστροφής και ελπίδας δεν μπορεί να είναι συνταγή, ούτε ιδεολόγημα ούτε στράτευση σε ριζοσπαστισμούς. Ναι, θα ήταν γονιμότατη απαρχή αλλαγών στο διεθνές πεδίο, καίριων πολιτισμικών και νοοτροπίας αλλαγών, αν το Βατικανό επέστρεφε με σοφή μετάνοια στην αφετηριακή πρακτική του έγγαμου κλήρου και στην αγαπητική αποδοχή της αποτυχίας του γάμου (διαζυγίου). Η Ιστορία προχωράει με κριτήρια, όχι ισχύος, αλλά παραίτησης από την ισχύ για χάρη της αγαπητικής ελευθερίας.

Μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ο διεθνοποιημένος καπιταλισμός, στην (χειρότερη από όλες) απρόσωπη εκδοχή του, πέτυχε την ολοκληρωτική υποταγή των κυβερνήσεων και των κοινωνιών στους νόμους της δήθεν «ελεύθερης αγοράς» νόμους της ζούγκλας («το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό»–η αντιλόπη να σφαδάζει στα σαγόνια του λεόπαρδου). Οι εκλεγμένες κυβερνήσεις κρατών εξαναγκάζονται να σκλαβωθούν στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο και αυτονόητα επιβάλλει τη διεθνή, μονοδιάστατη πληροφόρηση, τον δικό του παγκοσμιοποιημένο «πολιτισμό» με ομοιομορφία ασύλου.

Είτε αρέσει – είτε όχι στους παλαιοημερολογίτες του Διαφωτισμού, φανερή θα γίνει η δυναμική των κοσμογονικών μεταλλαγών στο πεδίο του «νοήματος» αιτίας και σκοπού) της ύπαρξης και των υπαρκτών, όχι σε χρηστικά νεοπλάσματα της ωφελιμοθηρίας. Στο πεδίο του «νοήματος» ,ο ρημαγμένος από τη μίμηση της Δύσης Ελληνισμός, θα μπορούσε ίσως να κομίσει, ακόμα και σήμερα, έστω και δραματικά αλλοτριωμένος, το «πατροπαράδοτον σέβας» στην ελευθερία. ´Ισως !

Διαβάστε Επίσης

Βραζιλία: Πατέρας έδωσε 2 ευρώ σε άστεγο, για να κάψει το πτώμα της κόρης του…

Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες βλέπουν το φως της δημοσιότητας από